Greek Audio
English Audio
Greek Transcription
Δεν θα σκεφτόμουν να αφήσω την πόλη μου γιατί είναι πάρα πολύ ωραία, είναι πάρα πολύ προσιτή, και νιώθω σαν να βρίσκομαι με την οικογένειά μου.
Η γιαγιά μου συγκεκριμένα είχε έρθει από τη Σμύρνη το 1922, όταν ήταν τεσσάρων ετών. Ήρθε με τη μαμά της, όπου βρήκαν ένα μικρό σπίτι στα προσφυγικά της Άνω Ελευσίνας και έμειναν εκεί. Το σπίτι ήταν φτιαγμένο από λάσπη, όπως και το πάτωμα, και η γιαγιά μου μεγάλωσε εκεί, όπως και έκανε και την οικογένειά της.
Σε εκείνο το σπίτι έμεναν οι παππούδες μου, ο μπαμπάς μου, τα αδέρφια του και συνολικά σε ένα δωμάτιο κοιμόντουσαν 6 με 7 άτομα. Το πάτωμα όπως είπα ήτανε από λάσπη, από χώμα. Ο παππούς μου δούλευε στο ΙΡΙΣ, ήταν στα ποτήρια, φτιάχνανε ποτήρια. Το ίδιο και η άλλη γιαγιά μου, η οποία δούλευε στον Κρόνο. Ο μπαμπάς μου δούλευε στα ναυπηγεία της Ελευσίνας για πάρα πολλά χρόνια, έκοβε τα καράβια με οξυγόνο, και η μαμά μου δούλευε κι αυτή κοντά στην περιοχή, σε μια υφαντουργία.
Εγώ μεγάλωσα στην Ελευσίνα, την αγαπάω πάρα πολύ. Μου αρέσει ότι είναι πολύ κοντά στην Αθήνα, αλλά αισθάνεσαι και ίσως τα προάστια καλύτερα. Μου αρέσει που είναι επίπεδη. Μου αρέσουν τα αρχαία της, μου αρέσει η ιστορία της, τη θεωρώ πάρα πολύ φιλόξενη. Μπορείς να βρεις τους φίλους σου οποιαδήποτε στιγμή στον δρόμο που περπατάς. Μου αρέσει που είναι μικρός πληθυσμός και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Όλοι πήγαμε εδώ στα σχολεία, είχαμε μόνο δύο λύκεια, όλοι ήμασταν εδώ…
Η Ελευσίνα είναι μια πόλη που δυστυχώς δεν προσφέρει αρκετό τουρισμό, αν και έχουμε τον αρχαιολογικό χώρο με την πολύ μεγάλη ιστορία τoy. Ο περισσότερος κόσμος έρχεται εδώ για να δουλέψει, ειδικά στα προάστια της Ελευσίνας, σε πολύ μεγάλες εταιρείες logistics, ή στα εργοστάσια γύρω γύρω. Δυστυχώς θα ήθελα η Ελευσίνα να είναι μια πιο τουριστική πόλη, έτσι ώστε ο υπόλοιπος κόσμος να έρθει να δει και τον αρχαιολογικό χώρο και την παραλία μας και πόσο όμορφα ζούμε εμείς εδώ πέρα. Όμως ο περισσότερος κόσμος έρχεται για να δουλέψει, να εργαστεί και για να κερδίσει τα προς το ζην.
Αν θα μπορούσα να μιλήσω στη γιαγιά μου, η οποία είχε έρθει πρώτη εδώ, αυτό που θα ήθελα να της πω είναι αυτό που θα της έκανε τη μεγαλύτερη διαφορά, ότι… Το πόσο πολύ έχει αναπτυχθεί η πόλη, και πόσο έχει χτιστεί από αυτήν. Ξέρω ότι τον καιρό εκείνο η περισσότερη Ελευσίνα ήταν με χωράφια, με στάχια, με οτιδήποτε θα μπορούσε να καλλιεργηθεί εδώ σε αυτόν τον τόπο. Και όμως βλέπεις ότι η πόλη έχει αναπτυχθεί τελείως. Και θυμάμαι χαρακτηριστικά, όταν εμείς, όταν ο πατέρας μου ξεκίνησε για πρώτη φορά να χτίσει εκείνο το μαγαζί και το σπίτι μας που έχτισε σε εκείνο το οικόπεδο, δεν υπήρχε καν ρεύμα. Ήταν όλα πολύ σκοτεινά και τώρα έχει αναπτυχθεί πλήρως η πόλη και σε εκείνο το σημείο ακόμα και σχολείο και παιδική χαρά και μαγαζιά τριγύρω, κάτι το οποίο δεν υπήρχε πριν από τριάντα χρόνια.
English Translation
I wouldn't consider leaving my city because it's too nice. It’s very approachable and I feel like I am with my family.
My grandmother came here from Smyrna in 1922, when she was four years old. She came here with her mom, and they found a small house in the refugee area of Elefsina and stayed there. The house and its floor were made of mud, and my grandmother grew up there, as did her family.
My grandparents, my dad, his brothers, all lived in that house and a total 6 to 7 people slept in the same room. The floor as I said was made of mud, from soil. My grandfather worked at IRIS, the glass factory, they produced glasses. So did my grandmother, who worked at Kronos. My dad worked in the shipyards of Elefsina for many years, cutting ships with oxygen, and my mom also worked near the area, in a textile factory.
I grew up in Elefsina and I love it very much. I like that it is very close to Athens, but you get a better feel of the suburbs. I like that it's flat. I like its antiquities, I like its history, I find it very welcoming. You can find your friends at any time on the streets that you walk in. I like that it's got a small population and that we all know each other. We all went to school here, we only had two high schools, we were all here...
Elefsina is a city that unfortunately does not have enough tourism, although we have the archaeological site with its very long history. Most people come here to work, especially in the suburbs of Elefsina, in very large logistics companies, and the nearby factories. Unfortunately, I would like Elefsina to be a more touristic city, so that people would come to see the archaeological site and our beach and how beautifully we live here. But the majority of people come for work, to work and to earn a living.
If I could talk to my grandmother, who had come here first, what I would want to say to her is what would make the biggest difference to her… How greatly Elefsina has developed and how much of it has been built. I know that at her time most of Eleusis was full of fields, and with everything that could be cultivated in this place. And yet you see that the city has completely developed. And I remember distinctly, when we, when my father first started building that store and our house, that he also built on that lot, there wasn't even electricity. It was all very dark and now the town is fully developed and it even has a school and a playground and shops, which didn’t exist thirty years ago.
English Transcription
Eleusis is not a city for tourism. I wish it was, but it isn't. Most of the times it's a city for labour migration. People come here every day to work in the factories near the city, in the surroundings of the city, and maybe in the logistics companies that are here.
If I could talk to my great-grandmother and my grandmother, the first one that came here in Eleusis in 1922 from Smyrni, I would say to them that the city is fully developed now. When they came at that time, the city was covered with fields of wheat, but now it's fully developed. This happened the last 30 or 40 years, and I characteristically remember when my father opened the shop. It was in a field outside of the city, and we didn't even have lightning. Now the area over there is fully developed. We even have a school now, and a playground, and shops. And this is something that I really like about Eleusis, that it develops every year, more and more.
My grandmother came here in 1922 from Smyrni. She was four years old, she came with her mother. The reason why they are here is because the boat left them here. That's all I know. I cannot know more, because neither of my parents do. My grandparents were working here in the local factories: IRIS, making glasses, and so did my grandmother at Kronos, making glasses as well. My grandfather worked at TITAN, and my father worked at the shipyards, cutting boats, and after that, at the 80s. My father worked at the shipyards cutting boats, and after that, at the 80s, when the economy rised in the city, he opened his own shop as a metal engineer. My mother was working at a clothing factory near the area.
All my life, I've been raised in the shop, my father's shop, but although I had the chance to take over his shop, I wanted to be a doctor, so I went abroad and I studied for six years. After that, I came back here in Eleusis. I didn't want to go to Athens or any major city in Greece. I wanted to come back here, to help the people in my city, so I opened my private practice here, and I work now in Eleusis. I met my husband, who is not from Eleusis, he is from Piraeus, and the first time he came here, he fell in love with the city, so we decided to stay here. We think that it's a more healthy environment for our children to grow up, and we love it here.
Greek Translation
Η Ελευσίνα δεν είναι τουριστική πόλη. Εύχομαι να ήταν αλλά δεν είναι. Κατά κύριο λόγο είναι μια πόλη οικονομικής μετανάστευσης. Άνθρωποι έρχονται κάθε μέρα εδώ για να δουλέψουν στα εργοστάσια που βρίσκονται κοντά στην πόλη, και στις εταιρείες logistics που είναι εδώ.
Αν μπορούσα να μιλήσω στην προγιαγιά μου και στην γιαγιά μου, αυτή που πρωτοήρθε εδώ στην Ελευσίνα από τη Σμύρνη το 1922, θατους έλεγα ότι η πόλη έχει αναπτυχθεί πλήρως πια. Όταν ήρθαν εκείνες, η πόλη ήταν καλυμμένη με χωράφια, ενώ τώρα έχει αναπτυχθεί εντελώς. Αυτό συνέβη τα τελευταία τριάντα με σαράντα χρόνια, και εγώ θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν άνοιξε ο πατέρας μου το μαγαζί. Ήταν σε ένα χωράφι έξω από την πόλη, και δεν είχαμε καν ρεύμα. Τώρα η περιοχή εδώ έχει αναπτυχθεί εντελώς. Μέχρι και σχολείο υπάρχει εδώ, και παιδική χαρά, και μαγαζιά. Και αυτό είναι κάτι που μου αρέσει στην Ελευσίνα, ότι αναπτύσσεται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο.
Η γιαγιά μου ήρθε εδώ το 1922 από τη Σμύρνη. Ήταν τεσσάρων όταν ήρθε με τη μητέρα της. Ήρθε εδώ επειδή το καράβι τις άφησε εδώ. Μόνο αυτό ξέρω. Και δεν μπορώ να μάθω περισσότερα, γιατί ούτε οι γονείς μου ξέρουν περισσότερα. O παππούς μου δούλευε εδώ στο εργοστάσιο ΙΡΙΣ, που παρήγε γυαλιά, το ίδιο και η γιαγιά μου, που δούλευε στον ΚΡΟΝΟ. Ο παππούς μου δούλευε στο ΤΙΤΑΝ και ο πατέρας μου στα ναυπηγεία, οπού έκοβε τα πλοία, και μετά, την δεκαετία του ’80 όταν η οικονομία ανέβηκε στην πόλη, άνοιξε το δικό του μαγαζί ως μηχανικός μετάλλων. Η μητέρα μου δούλευε σε μία υφαντουργία της περιοχής.
Όλη μου τη ζωή μεγάλωσα στο μαγαζί, στο μαγαζί του πατέρα μου, και ενώ είχα την ευκαιρία να πάρω το μαγαζί του, ήθελα να γίνω γιατρός, οπότε πήγα στο εξωτερικό και σπούδασα για έξι χρόνια. Ύστερα γύρισα πίσω στην Ελευσίνα. Δεν ήθελα να πάω στην Αθήνα, ούτε σε καμία άλλη μεγάλη πόλη της Ελλάδας. Ήθελα να γυρίσω πίσω εδώ, να βοηθήσω τους ανθρώπους της πόλης μου, οπότε άνοιξα το ιατρείο μου εδώ και δουλεύω στην Ελευσίνα. Γνώρισα τον άντρα μου, που δεν είναι απ΄την Ελευσίνα, είναι από τον Πειραιά, και την πρώτη φορά που ήρθαμε εδώ, ερωτεύτηκε την πόλη, και έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε εδώ. Πιστεύουμε πως είναι ένα πιο υγιές περιβάλλον για να μεγαλώσουν τα παιδιά μας και μας αρέσει εδώ.