Greek Audio
Greek Transcription 

Τσατσιάνης Κωνσταντίνος λέγομαι, του Βασιλείου. Κατάγομαι από ένα μικρό χωριό του νομού Φθιώτιδος, Κορομηλιά λέγεται. Εκεί κοντά υπήρχαν τα ορυχεία Δομοκού, όπου εκεί εργαζόταν ο πατέρας μου και η μητέρα μου.

Κάποια στιγμή κλείσανε. Ως εκ τούτου αναγκάστηκαν οι γονείς μου να φύγουν και να κατέβουν στην Ελευσίνα. Όπου και εδώ βρήκε εργασία ο πατέρας μου στα ορυχεία βωξίτη Ελευσίνας και, έκτοτε μείναμε στην Ελευσίνα.

Δεδομένου ότι ο πατέρας μου εργαζόταν στην Χαλυβουργική, μεσολάβησε και με προσλάβανε ως ηλεκτρολόγος στην Χαλυβουργική. Αφότου ήρθαμε στην Ελευσίνα, τα πράγματα ήταν λίγο δύσκολα για μας, πρωτόγνωρα. Σιγά σιγά προσαρμόστηκαμε.

Την Ελευσίνα την αγάπησα και την αγαπώ. Διότι μου έχει προσφέρει τα πάντα. Εδώ δημιουργήθηκα, εδώ έκανα οικογένεια. Όλα τα οφείλω στην Ελευσίνα. Είναι μια πόλη αγαπημένη για μένα, δεν την αλλάζω με τίποτα. Και θεωρώ ότι είμαι ευγνώμων για αυτό.

Τότε ήταν πόλος έλξης, από όλα τα σημεία της Ελλάδος, και από τα νησιά του Αιγαίου ειδικότερα, έγινε μεγάλη μετακίνηση πληθυσμού. Και ευημερούσε η Ελευσίνα τότε. Υπήρχε χώρος για όλο τον κόσμο. Υπήρχε εργασία που σημαίνει… εργασία σημαίνει χαρά, σημαίνει ευτυχία. Ήταν όμορφη η ζωή τοτε. Τώρα τα πράγματα έχουν πάει κάπως άλλη τροπή, αλλά…. Η Ελευσίνα δεν παύει να είναι η Ελευσίνα.

Ε, και βέβαια, η ζωή στην πόλη άλλαξε. Και κάθε χρόνος που περνάει όλο και καλυτερεύει. Αυτό είναι ευθύνη όλων μας, γιατί αξίζει για την πόλη της Ελευσίνας. Και διαμέσω αυτής της εργασίας και με τη βοήθεια της αλληλεγγύης, είμαι ευγνώμων και πάλι γι αυτό, σπούδασα ηλεκτρολόγος ηλεκτρονικός κι έκανα μια οικογένεια. Και τα παιδιά μου τα σπούδασα, διότι υπήρχε μια σταθερή δουλειά.

Σε όλες τις δουλειές, ερχονται στιγμές πολύ δύσκολες στιγμές, έρχονται στιγμές που δεν είναι δύσκολες. Γενικά ήταν μια βαριά βιομηχανία, και η οποία είχε κάποιες δυσκολίες.

Αγαπώ την Ελευσίνα και είμαι ευγνώμων, ευγνώμων γι αυτό.




English Translation 

My name is Konstantinos Tsatsianis, son of Vassilios. I come from a small village, a village in the area of Fthiotida, it's called Koromilia. Nearby were the mines of Domokos, where my father and mother used to work.

At some point, they closed. Therefore my parents were forced to leave and went to Elefsina, where my father also found a job at the bauxite mines of Elefsina, where we stayed.

Since my father worked in Halyvourgiki (Hellenic Steel Industry), he helped me to get a job and so I was also hired as an electrician there. Things were a little difficult for us, unknown. But little by little, we adapted.

I loved Elefsina and I still love it because it has given me everything. This is where I became who I am, where I created my family. I owe everything to Elefsina. It’s a beloved city for me, I wouldn’t change it for anything. And I feel grateful for this.

Back then, Elefsina was a pole of attraction. From everywhere in Greece, and especially from the islands, there was a big wave of immigration. And Elefsina was thriving at the time. There was space for everyone. There was work for everyone, which means… Work means joy, it means happiness. Life was beautiful back then. Now things have taken a slightly different turn, but Elefsina will always be Elefsina.

Of course, life in the city changed. And every year that passes, it keeps getting better. That’s something that is everyone’s responsibility, because the city of Elefsina is worth it. And through this work, and with the valuable aid I received, for which I’m also very grateful, I studied to become an electrician and created a family. And my children were able to study because I had a stable job.

In all types of work come difficult times, as well as times that aren’t that harsh. In general, it was a heavy industry, that had certain particularities.

I love Elefsina and I am grateful, grateful for that.






Back to Top